Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2016

Μερικες σκεψεις πανω σε δυο σημαντικους θεωρητικους της εκπαιδευσης ενηλικων: Freire & Mezirow


Τόσο ο Freire όσο και ο Mezirow θέτουν ως βασική προϋπόθεση για την μάθηση την κριτική συνειδητοποίηση ή τον κριτικό στοχασμό της υφιστάμενης κατάστασης, με στόχο τη δράση για την επίτευξη αλλαγής.

Ο Freire επισημαίνει ότι η διαδικασία της μάθησης δεν έχει αποκλειστικό στόχο τον εγγραματισμό των ατόμων αλλά και τη συνειδητοποίηση των κοινωνικών-οικονομικών και πολιτικών αιτίων που ευθύνονται για την κατάστασή του καθώς και την αναγνώριση της αναγκαιότητας για δράση με στόχο τον μετασχηματισμό του κοινωνικοπολιτικού καθεστώτος προς ένα κοινωνικά  συστημα.

Ο Mezirow από την άλλη μεριά, πιστεύει και αυτός, ότι το ενήλικο άτομο πρέπει να συνειδητοποιήσει την κατάστασή του και πιο συγκεκριμένα τα στερεότυπα, τις προβληματικές παραδοχές του και γενικά το σύστημα των νοητικών συνηθειών στις οποίες συχνά βρίσκεται εγκλωβισμένος.  Πρώτο βήμα λοιπόν είναι η κριτικός στοχασμός πάνω στις πεποιθήσεις που όχι μόνο δεν αντιστοιχούν στις πραγματικές ανάγκες αλλά εμποδίζουν το άτομο να έχει μια ουσιώδη λειτουργική και αυτοδύναμη ζωή ενώ το επόμενο βήμα είναι ο μετασχηματισμός αυτών των στάσεων.

Συνεπώς τόσο για το Freire έσο και για τον Mezirow η εκπαίδευση έχει απελευθερωτικό και χειραφετητικό χαρακτήρα, παρέχοντας ευκαιρίες στον εκπαιδευόμενο να συνειδητοποιήσει κριτικά την κατάσταση του, είτε πρόκειται για την κοινωνικο-οικονομική του κατάσταση είτε για τις πεποιθήσεις του και στη συνέχεια να προσπαθήσει να δράσει προς την ανατροπή ή το μετασχηματισμό.

Σημαντική είναι επίσης η έμφαση που και οι δύο θεωρητικοί δίνουν στο διάλογο ως βασική παιδαγωγική μέθοδο. Ο Freire εστιάζει στο διάλογο εκπαιδευτών-εκπαιδευομένων με τη μέθοδο της κωδικοποίησης-αποκωδικοποίησης ενώ o Mezirow περιγράφει τον ορθολογικό διάλογο, στόχος του οποίου είναι η εξεύρεση κοινά αποδεκτής λύσης χωρίς να υπάρχει νικηφόρα άποψη.

Σε ότι αφορά στην διασύνδεση της μετασχηματίζουσας μάθησης με την κοινωνική-πολιτική δράση, ο Mezirow διαφοροποιείται από τον Freire σε δύο σημεία: α) Θεωρεί ότι το ίδιο το άτομο θα αποφασίσει πότε και αν θα δράσει και β) θεωρεί ότι δεν είναι όλοι οι εκπαιδευτές κατάλληλοι και αρμόδιοι για να υποδείξουν στους εκπαιδευόμενους τη μορφή δράσης. Συνεπώς ο ρόλος του εκπαιδευτή είναι να δώσει στους εκπαιδευόμενους της πληροφορίες που θα βοηθήσουν τους εκπαιδευόμενους να αποφασίσουν οι ίδιοι τελικά για την μορφή δράσης που θα αναλάβουν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου